EΥΧΗ

EΥΧΗ

Ένα αστέρι πέφτει, γοργά πρέπει να κάνω μια ευχή. Έτσι ξέρω, έτσι μου είπανε παιδί. Όταν ένα αστέρι πέφτει, πρέπει να κάνω μια ευχή. Ένα αστέρι έχει μεγάλη δύναμη διάβαζα στα παραμύθια. Πραγματοποιεί όνειρα, ακούει ανθρώπους, απαντάει σε διάφορους. Ένα αστέρι καθοδηγεί.

Τόσες ευχές δεν χωράνε σε μια σκέψη, άραγε χωράνε σε ένα αστέρι. Εκείνο ταξιδεύει, άγνωστο σε ποια γωνία, ίσως και λίγο αδιάφορο. Εγώ συνεχίζω να βλέπω το ίδιο αστέρι, πάντα λαμπερό εκεί ψηλά. Ώσπου ένα βράδυ πέφτει.

Τρέχει, αφήνει λαμπρή γραμμή, ώσπου φεύγει. Ίσως είναι μεγαλύτερο, ίσως είναι σκοτεινό, ίσως είναι γυαλιστερό. Τόσο μακριά, μυστήρια μαγεύει. Συνηθισμένο στην σιωπή, δεν ταξιδεύει για εμάς, δεν ακούει την πολυλογία.  Δεν καταλαβαίνει από ευχές.

Εγώ εύχομαι. Σπάνια συναντώ αστέρια να πέφτουν, συνέχεια βλέπω μονάχα ανθρώπους που πέφτουν. Το πέτυχα. Ένα αστέρι πέφτει, ας κάνω μια ευχή.  Ας σταματήσει να πέφτει.

Εύχομαι να σταματήσει. Εκείνο που τόσοι δίνουν αξία, για μένα δεν έχει καμία σημασία. Εκείνο που τόσοι νομίζουν σημαντικό, εγώ δεν το γνωρίζω ούτε αυτό.

Εύχομαι να δει. Από ένα αστέρι μπορεί να μάθει. Μερικοί το ξεχνούν, δεν το κοιτούν, δεν αντιδρούν. Έφυγαν τα όνειρα για το άστρο εκείνο. Ξεχνούν να του μιλούν, ξεχνούν να παίρνουν την απάντηση.

Εύχομαι να καταλάβει. Τα άστρα τόσα έχουν να πουν, που μια τυφλή ψυχή δεν μπορεί να ακούσει. Κλείνεται και το φως λείπει. Στις βουβές μέρες τα άστρα βοηθούν, μονάχα εκείνα κατανοούν.

Εύχομαι να μάθει. Μερικοί δεν μεταχειρίζονται τα άστρα σωστά. Σκέψεις, νιώθουν μια ανάγκη να ειπωθούν, μπερδεύουν αλήθειες με ψέματα για μια λανθασμένη σιγουριά. Στο τέλος παραμένουν λόγια. Μονάχα το άστρο το γνωρίζει αυτό.

Εύχομαι να αποδεχτεί. Από τα άστρα καταγόμαστε, εκεί θα πάμε, δεν το βλέπει. Απλά δεν το θυμάται. Ίσως το δεχτεί. Ίσως όμως χαθεί.

Εύχομαι να τολμήσει. Μερικοί τα φοβούνται. Ώσπου ξεχνούν την ύπαρξη τους, πόσο σημαντικά είναι στην ζωή. Εύχομαι να ταξιδέψουν ανάμεσα τους, εύχομαι θαρραλέα να ρίξουν την ματιά τους.

Εύχομαι το ταιριαστό. Εύχομαι το αντίθετο. Μια σχέση που κρατά αιώνες πλέον, τα άστρα την υποστηρίζουν, προσέχουν και φροντίζουν. Πέφτουν για χάρη τους.

Εύχομαι να πέσει.

Created by Diana Chemeris

ΔΙΚΗΓΟΡΟΣ

ΔΙΚΗΓΟΡΟΣ

Ο Κύριος Π. έχει κατασταλάξει. Αποφάσισε από καιρό την  πορεία της ζωής του, την οποία ακολουθεί πιστά. Αποφάσισε και πέτυχε. Ο Κύριος Π. είναι σημαντικός άντρας στον κλάδο του, του εμπιστεύονται πολλοί τις υποθέσεις τους.  Έχει βοηθήσει κόσμο. Κανένας δεν μπαίνει στον δρόμο του. Όσους συναντάει, τους αντιμετωπίζει μεθοδικά και έξυπνα, τους προσπερνάει.

Ο Κύριος Π. είναι πλούσιος, μεγαλοδικηγόρος, τίποτα δεν του λείπει. Σχεδόν τίποτα. Του λείπει κάτι δικό του, κάτι που θα του άνηκε σώμα και ψυχή. Ένα δημιούργημα. Ένα παιδί. Αντίθετα, είναι μόνος, αυτό του δημιουργεί μια πληγή. Επιθυμεί και προσπαθεί, άλλα είναι το μοναδικό πράγμα που ακόμα αργεί να εκπληρωθεί.

Η σημερινή μέρα είναι σημαντική για τον Κύριο Π. Τον περιμένουν στο δικαστήριο, υπερασπίζεται έναν σημαντικό πελάτη. Ο Κύριος Π. κάνει καλά την δουλειά του, και ξέρει ήδη πως έχει νικήσει.

Δυστυχώς για τον Κύριο Π. η Porsche χάλασε. Αναγκάστηκε να καλέσει ταξί. Στον δρόμο ξέχασε εκείνα που του λείπουν, σκεφτόταν μονάχα την δουλειά του. Διάβαζε την υπόθεση και σκαρφιζόταν νέους τρόπους ώστε να φέρει την επόμενη επιτυχία. Το ταξί έφτασε στον προορισμό του, πλήρωσε μετρητά πενήντα ευρώ και πήρε τα ρέστα.

Έξω από τα δικαστήρια ο αέρας φύσηξε έντονος. Ένα έγγραφο της υπόθεσης, φυγαδεύτηκε από τα χέρια του μαζί με τον άνεμο. Ο Κύριος Π. το αντιλήφθηκε, η ματιά του ακολούθησε προσεχτικά το χαρτί όπου προσγειώθηκε στα πόδια ενός παιδιού.

Το μικρό παιδί, έμοιαζε πέντε ή έξι. Σήκωσε το έγγραφο, προσπάθησε να το διαβάσει, να καταλάβει.

Ο Κύριος Π. το πλησίασε, ζήτησε το χαρτί που του ανήκει, το παιδί φοβισμένο το παρέδωσε.

Το παιδί συνέχισε να περιεργάζεται τον Κύριο Π. Στα μάτια του όλα εκείνα που του λείπουν. Άπλωσε το βρόμικο χεράκι του, ζήτησε ψηλά.

Ο Κύριος Π. γύρισε την πλάτη. Έφυγε δίχως να κοιτάξει ξανά το ταλαιπωρημένο παιδί. Επέστρεψε στον δρόμο της επιτυχίας.

Created by Diana Chemeris

ΕΡΩΤΕΣ

ΕΡΩΤΕΣ

Ερωτεύτηκα πολύ. Δυνατά και τα αισθήματα στο φρένο, χάρισα μια καρδιά δίχως όρους. Πέρασαν χρόνια, πέρασαν άλλοι τόσοι έρωτες. Μερικούς δεν μπορώ να θυμηθώ. Άλλοι ήταν ξεχωριστοί, τους αγάπησα αληθινά.  Αγάπες παλιές, που ορκιζόμουν στο φεγγάρι και στον ήλιο πως θα μείνουν παντοτινές. Μοιράσαμε στιγμές στο όνομα μιας αγάπης, που στιγμάτισε την μνήμη και την καρδιά. Εκείνοι οι έρωτες με άλλαξαν, με έμαθαν, με κατεύθυναν. Μυήθηκα σε κόσμους διαφορετικούς, στην μοναδική κοσμοθεωρία που μονάχα εγώ γνωρίζω και αγαπώ.

Τόσες φορές, τόσες αλλαγές, προσπάθησα να ξεχάσω, να τις πνίξω βαθιά σε ένα σκοτεινό μπαούλο. Άλλα η ανάμνηση παραμένει, δεν διαγράφονται οι αγάπες οι παλιές. Αγάπησα, αυτή είναι η πραγματικότητα. Τόσες γιορτές, τόσες μεθυσμένες βραδιές, τόσα πρωινά ξυπνήματα αγκαλιά, και ανά τα χρόνια τα πρόσωπα αλλάζουν. Τους θυμάμαι. Ιστορίες διαφορετικές, άντρες ξεχωριστοί και κάθε φιλί μοναδικό. Κανένας δεν έμοιαζε, κανένας δεν ξεχάστηκε. Πήραν έναν ρόλο, έγιναν μια ανάμνηση, έδωσαν ένα μάθημα. Καιρός να πω αντίο, και ευχαριστώ.

Εκείνος που αγάπησα με τρέλα. Εκείνος που μίσησα αργότερα. Εκείνος που τελικά με πλήγωσε. Εκείνος που τον άφησα. Εκείνος που με άφησε. Εκείνος που πέθανε. Οι άντρες της ζωής μου, τραγουδούν βαθιά στίχους στην ψυχή, τραγούδια αφιερωμένα με ξεχωριστή μελωδία στον καθένα. Με εμπνέουν ιστορίες, γράφω για αυτούς, διότι δεν έφυγαν ποτέ. Παραμένουν λέξεις εγκλωβισμένες στην μνήμη, γραμμές στα τετράδια του μυαλού, που επαναλαμβάνονται μερικές μοναχικές βραδιές. Σας θυμάμαι, δεν ξεχνώ.

Εκείνοι οι άντρες, εκείνες τις προσωπικές στιγμές, άναψαν σπίθα στην καρδιά, ώσπου έγινε φωτιά, που ακόμα φλέγει ζωντανά. Δεν ξεχνώ, αγάπησα. Γιατί αγάπησα πολύ, όσο μια καρδιά αντέχει, δεν έφυγε το βέλος, μάτωσε και παραδόθηκε. Δάκρυα και ηδονή γίναν ένα, βρισιές και προστυχιές σε κλειστά δωμάτια. Ερωτεύτηκα μάτια μαύρα, μελί, γαλάζια. Βουβή επικοινωνία ανάμεσα σε πρόσωπα που ταίριαξαν, κατανόηση με εκείνους που επέλεξα.

Δεν ξέρεις πόσο σε αγάπησα. Κρύβομαι. Το προδίδω τώρα. Γαληνεύω μια πληγωμένη καρδιά, που ακόμα δεν ξεχνάει. Άλλα θέλει να φύγει.

Ζητώ συγνώμη που σε πλήγωσα. Ξέρω δεν το εννοούσες. Μια παρεξήγηση κατέστρεψε τις καλύτερες προθέσεις, η έλλειψη επικοινωνίας κατέστρεψε τις καλύτερες σχέσεις. Και ο χρόνος δεν γυρνάει. Ύστερα από καιρό, τελείωσε. Φυλάω παλιούς έρωτες στο κόκκινο βάζο, ένα κόκκινο λουλούδι ο καθένας που συνεχίσω να ποτίζω. Ξέρω πως ποτέ δεν θα μαραθούν, η αγάπη δεν μαράθηκε ποτέ.

Ότι ζήσαμε να θυμάσαι, είναι πλέον ριζωμένα στο παρελθόν. Πάντα ξεφυτρώνει μια κραυγή, ώστε να θυμίζει πως αγάπησες. Πρέπει να φύγω, συνεχίζω. Ερωτεύτηκα ξανά, εντελώς απρόσμενα.

Ευχαριστώ, αντίο. Σε αγαπώ.

Created by Diana Chemeris