Σάββατο 12 Μαρτίου 2016

ΝΙΩΘΕΙΣ


ΝΙΩΘΕΙΣ

Νιώθεις? Τον έρωτα που δεν έφυγε. Τα φιλιά, τα χάδια, τα γλυκόλογα που έμειναν, και ας μην είμαστε μαζί. Νιώθεις? Την σπίθα που δεν έσβησε, δεν μπορεί να σβήσει, μια φλόγα που αντιστέκεται στον άνεμο. Νιώθεις? Πως ακόμα νιώθω όπως νιώθεις και εσύ, πως κάθε βράδυ ακόμα κοιμάμαι μαζί σου.

Θυμάσαι? Τότε που είμασταν ερωτευμένοι. Κανένας δεν μας σταμάταγε, κανένας δεν έμπαινε στην μέση, κανένας δεν υπήρχε. Μόνο εσύ και εγώ. Θυμάσαι? Ματιές, υποσχέσεις, πράξεις που δεν ξεχάστηκαν, θαμμένες στην καρδιά σε ένα μυστικό σεντούκι, σαν θησαυρός. Θυμάσαι? Ούτε εσύ τα έχεις ξεχάσει, κάθε φορά που θυμάσαι χαμογελάς.

Νιώθεις, την σκέψη σου να καλπάζει προς τα εμένα, με φωνάζει να στραφώ. Την αποδιώχνεις γιατί φοβάσαι να αισθανθείς, μην την διώχνεις σου λέω, σε φωνάζω. Νιώθεις, τη καρδιά σου που περνάει χίλια συναισθήματα όταν η εικόνα μου εμφανίζεται στο μυαλό, και κάπου εκεί είναι κρυμμένο ένα γλυκό χαμόγελο, ένα ξεχασμένο σ ’αγαπώ.

Θυμάσαι, τότε που ερωτεύτηκες εσύ εμένα και εγώ εσένα. Αγκαλιά στην παραλία, με ένα μπουκάλι κρασί, τα άστρα μας έκαναν συντροφιά τις στιγμές που γράφαμε στο συμπαντικό ημερολόγιο, μαζί για πάντα λέγαμε. Θυμάσαι, αυτά τα ίδια άστρα κοιτάς και τώρα και απορείς που πήγαν όλα.

Θυμάσαι. Νιώθεις. Δεν έφυγαν, δεν θα φύγουν ποτέ. Θα παραμείνουν κρυμμένα στις αναμνήσεις, μην τα αποδιώχνεις. Ένα χαμόγελο μας ένωσε, μία ντροπαλή λεξούλα, βρεθήκαμε ανάμεσα σε τόσο κόσμο, μοιραστήκαμε στιγμές, ενώσαμε ζωές. Και όμως, εσύ και εγώ βρεθήκαμε τυχαία, αγαπήσαμε. Και θα σου πω ένα μυστικό, αυτά δεν διαγράφονται.

Όσο και να προσπαθώ να τα σβήσω κάποιες φορές, άλλες τόσες θέλω να τα κρατήσω. Τα φυλάω σαν ένα δώρο, γιατί αυτά τα πράγματα μας έκαναν να ζήσουμε, να ερωτευτούμε. Χωρίς εμένα και εσένα δεν θα τα ανακαλύπταμε ποτέ. Χωρίς έμενα και εσένα η καρδιά θα κοιμόταν ακόμα, παγωμένη γεμάτη άγνοια.

Και ας χωρίσαμε δεν πειράζει, παραμένουν όλα δίπλα μας, κάθε στιγμή, κάθε λεπτό, κάθε μέρα η θύμηση αυτού που είχαμε. Και ας ζούμε με άλλους δεν πειράζει, θα ανακαλύψουμε άλλα τόσα μαζί τους, μία αγάπη αληθινή που βρίσκεται ανάμεσα σε τόσους εραστές. Δεν αποτύχαμε, αντιθέτως θριαμβεύσαμε.

Νιώθεις? Θυμάσαι που στα έλεγα, ένα κοινό μυστικό είναι όλα και εμείς το ανακαλύψαμε μαζί. Μην ξεχνάς τις αγάπες σου γιατί φεύγουν. Μένει μόνο το αίσθημα, αυτό που προσπαθείς μάταια να σβήσεις, μην το κάνεις. Ζήσε το, αγάπησε το, η στιγμή δεν πέρασε, είναι πάντα εκεί. Και αύριο που θα συναντηθούμε κάτω από τα ίδια αστέρια, θα ανταλλάξουμε ένα ευχαριστώ στα χείλη, επειδή τα καταφέραμε. Θυμάσαι? Νιώθεις? Αγαπάς?


Created by Diana Chemeris

1 σχόλιο: